**Lis i kruk**

**Lis i kruk**

Pewnego dnia lis spacerował po lesie, gdy zobaczył na gałęzi kruka, który trzymał w dziobie kawałek sera. Lis bardzo lubił ser i postanowił sprytnie go zdobyć.

- Witaj, kruku! - zawołał lis. - Jak się masz? Jaki piękny dzień, prawda?

Kruk nie odpowiedział, bo nie chciał upuścić sera.

- Wiesz, kruku, muszę Ci coś powiedzieć. Jesteś naprawdę wspaniałym ptakiem. Masz takie lśniące pióra i taką silną postawę. Jestem pod wrażeniem!

Kruk poczuł się zaszczycony i zaczął się prężyć na gałęzi.

- Ale to nie wszystko, kruku. Słyszałem, że masz też cudowny głos. Czy to prawda? Czy możesz zaśpiewać mi coś pięknego?

Kruk uwierzył w słowa lisa i pomyślał, że to dobra okazja, żeby pokazać swoje umiejętności. Otworzył więc dziób i zaczął krakać.

W tym momencie ser wypadł mu z dzioba i spadł na ziemię. Lis szybko podbiegł do niego i zjadł go ze smakiem.

- Dziękuję za ser, kruku! - powiedział lis. - A co do Twojego śpiewu... cóż, nie jest on tak dobry, jak myślisz. Do widzenia!

I tak lis oszukał kruka i zaspokoił swój głód. A kruk nauczył się, że nie należy ufać pochlebstwom i nie popisywać się przed innymi.

**Koniec**