Ludzie z Północy cz.1

[Tekst napisany przeze mnie jest fikcją i wszelkie zapożyczenia z różnych wierzeń, mitologii itp. zostały użyte celowo, więc proszę nie pisać uwag typu "Ale ten Bóg występował tylko w tej mitologii" czy "Ale o tej godzinie nie robiono tego"]

- Czyżbyście lękali się śmierci, półgłówki ?

Stanowcza uwaga dowódcy przygłuszyła gadatliwy oddział, który przed trzema dniami opuścił wioskę Agvar, ulokowanej na północy ziem Emberlem.

- Wodzu - Odezwał się bezimienny wojownik i z zapałem wystąpił z szeregu - Wodzu, po prawdzie chylimy czoła twojej determinacji, ale nie byłoby lepiej gdybyśmy wysłali część naszego oddziału z powrotem do wioski ? Część z nich nie jest zdatna do dalszej wędrówki.

- A niech se idą, durnie jedne, niech no Odin zlituje się nad tymi tchórzliwymi robakami ! - Starzec o oparzonej od słońca i wiatru, twarzy, wyjął topór i wydając wątpliwy okrzyk, ruszył z biegiem naprzód.

Jego ludzie, a przynajmniej ci, którzy postanowili z nim zostać, również zaczęli krzyczeć, zupełnie jakby chcieli dodać tym sobie nieco animuszu.

Gromada siedmiu zaprawionych w boju wojowników, dotarła na gołą, pokryty płachtami śniegu, polanę. Starzec zatrzymał się na chwilę i bardziej z przyzwyczajenia niż przymusu, przykrył ucho na wpół zakrytą dłonią, by następnie wsłuchać się w odgłos porywistego wiatru.

W oddali słyszeć się dało wyraźny krzyk.

[CDN]