Wydaje mi się, że za bardzo idealizujemy, tym bardziej kiedy coś nam się spieprzy. Może gdybyśmy żyli na co dzień obok tej osoby, którą ubraliśmy w ideał, życie by to zweryfikowało, ale kiedy nie daliśmy sobie szansy albo z jakichś względów dać nie mogliśmy, to pozostaje tylko piedestał i tęsknota za nim.
Dobrze napisany tekst. O szansach, których się nie wykorzystuje, co później procentuje złamanym życiem. 5
Burton The Scribe, miałam osiemnaście lat, kiedy mój chłopak, z którym planowałam ślub, zginął.
Wszyscy tracili z porównaniem do niego, z biegiem lat coraz bardziej... a może gdybyśmy wzięli ten ślub po roku bylibyśmy już po rozwodzie...
Dlatego nie można żyć przeszłością, gdybać i szukać winy w sobie albo we wszystkich wokół.
Życie ucieka, łap go i nie daj sobie odebrać żadnej chwili, która może być piękna, wystarczy pozwolić jej stać się taką.
MartynaM, "Może gdybyśmy żyli na co dzień obok tej osoby, którą ubraliśmy w ideał, życie by to zweryfikowało, ale kiedy nie daliśmy sobie szansy albo z jakichś względów dać nie mogliśmy, to pozostaje tylko piedestał i tęsknota za nim."
Nie wiem czy obsesja, nie jestem psychopatą, który będzie planować jak ją zamknąć w piwnicy. Tęsknię. Bardzo tęsknię i chciałem to z siebie wywalić, wierząc, że przyjdzie ulga. Dzięki za wizytę
Burton The Scribe Obsesja może być dziedziczną predyspozycją, może dotyczyć różnych dziedzin. Nie mniej jednak ja bym się skontaktowała w tej sprawie z kimś odpowiednim, ale to oczywiście musi być wyłącznie Twoja decyzja. Możesz się z tym męczyć do końca żucia. To jedynie sugestia, obsesyjne zachowania nie prowadzą wyłącznie do piwnicy. Zaczerpnij więcej info na ten temat.
😊
Normalnie zwroty grzecznościowe z dużej litery do wywalenia, ale tu nawet pasują.
Życie szybko przelatuje przez palce, szczególnie gdy podejmuje się złe decyzje, lecz też kwestia tego, że wielu ludzi zbyt kurczowo trzyma się rzeczy nieosiągalnych, utraconych, przez co nie mogą iść dalej.
Ogólnie całkiem niezłe. Zauważyłem parę błędów, ale to w zasadzie drobiazgi.
Pozdrawiam
Dzięki. Wiesz, to boli kiedy oglądasz film z wielkim love i wiesz, że mogłeś to mieć, ale wszystko potoczyło się inaczej. Najgorszy jest paradoks że gdybym nie ćpał nigdy bym jej nie poznał. A przez to, że ćpałem nie mogłem z nią być.
To ciekawe porównać, kiedy w którym wieku życia wydaje się, że życie się kończy,
Okazuje się, że wystarczy spojrzeć na siebie oczami osoby z zewnątrz i okazuje się, że oni nie widzą tej granicy, bo jej nie ma. Wystarczy pozwolić sobie żyć dalej, ale ważne, widząc (na trzeźwo). I życie się wypełnia, czymś kolejnym.
Pomyślności.
Dziękuję, nawzajem 😉 Może życie się nie skończyło, ale nie wiem czy kiedyś przestanę się zastanawiać, co by było gdyby. Moja starsza siostra mnie ostrzegała, że to może się tak skończyć. Miała rację.
Komentarze (22)
Dobrze napisany tekst. O szansach, których się nie wykorzystuje, co później procentuje złamanym życiem. 5
Wszyscy tracili z porównaniem do niego, z biegiem lat coraz bardziej... a może gdybyśmy wzięli ten ślub po roku bylibyśmy już po rozwodzie...
Dlatego nie można żyć przeszłością, gdybać i szukać winy w sobie albo we wszystkich wokół.
Życie ucieka, łap go i nie daj sobie odebrać żadnej chwili, która może być piękna, wystarczy pozwolić jej stać się taką.
Trzymaj się!
Ot to.
😊
Życie szybko przelatuje przez palce, szczególnie gdy podejmuje się złe decyzje, lecz też kwestia tego, że wielu ludzi zbyt kurczowo trzyma się rzeczy nieosiągalnych, utraconych, przez co nie mogą iść dalej.
Ogólnie całkiem niezłe. Zauważyłem parę błędów, ale to w zasadzie drobiazgi.
Pozdrawiam
Okazuje się, że wystarczy spojrzeć na siebie oczami osoby z zewnątrz i okazuje się, że oni nie widzą tej granicy, bo jej nie ma. Wystarczy pozwolić sobie żyć dalej, ale ważne, widząc (na trzeźwo). I życie się wypełnia, czymś kolejnym.
Pomyślności.
https://www.opowi.pl/powracajacy-maurycy-i-literkowa-a83635/
Jutro o północy mija termin... Jeszcze masz czas. Liczymy na ciebie.
Literkowa
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania