Miasto

Otula mnie tylko zboże

Rosnące pod ciemnym niebem

Które słońce pragnie przebić

By rozjaśnić ten ciemny świat.

 

Wiatr cicho muska zboże

Które bezwładnie się kołysze

Lekko popychając mnie

Prowadząc przed siebie.

 

Wiatr kręci moją głową

Pokazując piękne miasto

Które jeszcze wczoraj żyło

Dzisiaj zniszczone płonie martwe.

Średnia ocena: 4.1  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (10)

  • Śliczny wiersz. Jaka szkoda, że to, co tworzy człowiek jest tak kruche. Zwłaszcza przy starciu z jego machinami. Ironia. Tworzymy, by potem zniszczyć...
    5
  • Co za... dał 1?!
  • D4wid 07.10.2016
    Diamentowa Róża wierny fan
  • BeiRaa 06.10.2016
    Ślicznie sformułowane :) wprowadza w nastrój, 4
  • D4wid 07.10.2016
    Starałem się opisać to co widzę
  • Nieidealna 06.10.2016
    Bardzo ujmujący
  • Nieidealna 06.10.2016
    Zasługuje na 5
  • D4wid 07.10.2016
    Nieidealna bez rymów łatwiej
  • NataliaO 07.10.2016
    Otula mnie tylko zboże
    Rosnące pod ciemnym niebem
    Które słońce pragnie przebić
    By rozjaśnić ten ciemny świat.

    Wiatr cicho muska zboże
    Które bezwładnie się kołysze
    Lekko popychając mnie
    Prowadząc przed siebie.

    te dwie zwrotki są naprawdę dobre, Podobał mi się wiersz, chodź ta ostatnia cześć jakoś nie przypadła mi do gustu była taka zgrzytajaca; ale dam 5 :)
  • D4wid 07.10.2016
    Jeszcze popracuję nad tym i kiedyś Ciebie zadowolę :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania