Poprzednie części: Miłość - Pełnia 1.1

Miłość to my

Biały śnieg otula cały dom

Białe chmury gonią go,

Zimne łzy rozpuszczają o nim sen

Niech pada deszcz

Niech budzi spod niego uczucie

Niech szybciej płynie krew

Nadaje rytm po skroni płynący wraz ze łzami cień

Nadaje rytm...

Niech szybko zieleń odbuduje twój spokój, a mą radość

Niech szybko słońce ogrzeje nas

Niech da nam owoce wspólnie spędzonych lat

Miłość - ona nigdy nie przeminie

Czy się schowa pod śnieżną kurtyną

Czy zatopi pod ciepła kałużą

Miłość to my!

Komentarze (4)

elenawest 12.01.2016

Ładny wiersz, choć nie ścisnął mnie za serce. Brakowało mi też takiej płynności rymów :-/ zostawiam 4

bibitutu 18.01.2016

Dziękuję za opinię.

Rasia 12.01.2016

"budzi z pod niego" - spod*
"pod śnieżna kurtyną" - śnieżną*
Elenawest - Płynności rymów raczej nie może brakować, bo to nie wiersz rymowany... Chyba chodziło Ci o rytmizację.
Forma jakoś mnie nie zachwyciła. Jest nieco niedopracowana. W ogóle nie chodzi mi o sprawy sylab czy tym podobnych. Zastanawia mnie jednak czy w zamyśle miał to być wiersz bez znaków przystankowych czy z? Bo jeśli z, to należałoby postawić je wszędzie, konsekwentnie :)
Pozostawiam bez oceny, nie moja tematyka, więc co do treści zastrzeżeń większych nie mam. Pozdrawiam i powodzenia w dalszym pisaniu :)

bibitutu 18.01.2016

Dziękuję za opinie i błędy. Poprawione

Miłość to my

Komentarze (4)

Napisz komentarz