mój ból nie twoim bólem

niech wiatr poniesie nasze prochy

ale dopóki jeszcze tu jesteśmy

niech cieszy nas poranek złoty

a czas same dobre chwile rzeźbi

 

w mroźne zimy twoja skóra ciepła

ogrzać by mogła moje serce

lecz przyszła do mnie samotność podła

i tylko mam długopis w ręce

 

czy klawiaturę - jak kto woli

by wam malować smutek uczuć

co bardzo bardzo czasem boli

nie poznasz tego nie musisz współczuć

 

i nie zamierzasz - proszę bardzo

bo już wzgardzone to uczucie

niech własnym bólem oni się martwią

a trzeba znaleźć drogę by samemu uciec

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (1)

  • kigja 01.08.2021
    nie można życia przeżyć w smutku
    trzeba się cieszyć każdą chwilą
    ptaki na niebie
    kwiaty w ogrodzie
    muzyka w radio
    obraz w muzeum
    oddech co rano
    uśmiech wdzięczności
    widzieć słyszeć chodzić pisać
    to szczęście nieopisane...

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania