Poprzednie części:  Moja Polska
Pokaż listęUkryj listę

Moja ścieżka i ludzka głusza

Podążę własną drogą.

Nie potrzebuję znaków,

Nie potrzebuję asfaltu.

Przedrę się przez największe bagno.

Przez głębię jeziora.

 

Lodowata woda

Opłucze mi plecy,

Spłucze me grzechy.

Na chwilę.

 

Bose stopy;

Czują.

Czują kamienie,

Ujadający żwir.

 

Idą dalej.

 

Wciąż i wciąż

Istnieję sama.

Najprostsza czynność.

Być samemu.

 

Nie potrzebuję nikogo by być sama.

 

Tylko ja i niewidoczna ścieżka

Chwytam powietrze rękoma.

Jedyna podpora.

 

Na niewidoczne schody

Układam nogi.

Wspinam się

Do góry

Żeby przeczekać.

 

Pragnę przeczekać burzę,

Huragan.

Tam na dole

Tysiące głosów,

Głosów, które nie słyszą innych.

Ludzie mówiący,

Nie słuchają,

Krzyczą.

 

Nie wiedzą,

Że jeśli nie będą krzyczeć

Nadal będą słyszani.

Moja ścieżka i ludzka głusza
Autor: Sky300
Czytano 424 razy
Data dodania: 22.03.2016

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • Rasia 22.03.2016
    "Być sememu." - samemu*
    Dawno nic Twojego nie czytałam. Ładnie wyszedł zwłaszcza początek wiersza, według mnie jest najlepszy. Zostawiam 5 :)
  • Sky300 22.03.2016
    Zapomniałam wpłacić podatku dla Weny xD Dziękuję bardzo za piąteczkę :)
  • Rasia 22.03.2016
    Kiepska sprawa, dobrze, że się ZUS nie przyczepił xD
  • Lucjanek 22.03.2016
    Miły, refleksyjny i ciekawy. Ode mnie 5!
  • Sky300 22.03.2016
    Wielkie dzięki :)
  • Neurotyk 22.03.2016
    Wielka piątka :) Świetny wiersz, Tobie też udzielił się oniryczny klimat :) Bardzo podobały mi się metafory czy też zestawienia, jak 'Chwytam powietrze rękoma. Jedyna podpora'. Jeden z najlepszych Twoich wierszy. bose stopy, lodowata woda – wszystko to jakby pokazuje, że człowiek zrzuca z siebie brzemię cywilizacji i 'czysty', wolny, podąża drogą pod prąd, na przekór, na przekór burzom, innym ludziom, światu, ma własną ścieżkę a podpiera go kręgosłup moralny. Brawo za wiersz :)
  • Neurotyk 22.03.2016
    Pragnę przeczekać burzę,
    Huragan.
    Tam na dole
    Tysiące głosów,
    Głosów, które nie słyszą innych.
    Ludzie mówiący,
    Nie słuchają,
    Krzyczą.

    Nie wiedzą,
    Że jeśli nie będą krzyczeć
    Nadal będą słyszani.

    – bardzo przypadło mi do gustu. Za dużo krzyku w nas, za mało słuchamy, a wystarczy posłuchać, żeby przemówić..
  • Sky300 22.03.2016
    Rany, jaki długi komentarz :O Dziękuję za niego :) Cieszę się, że Ci się podobało.
  • Neurotyk 22.03.2016
    Sky300 :D

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania