Moje imię - człowiek

Oto ja

Oto człowiek

Pan i władca świata

Ale czy na pewno?

Jesteśmy zdani tylko na siebie w chwili próby

Choć otaczamy się przyjaciółmi

Jesteśmy odpowiedzialni za to

Co kochamy, rozumiemy i szanujemy

Ale czy ludzie o tym wiedzą?

Może w tym świecie nie ma niewolników

Może żyje nam się dobrze

Ale czy my nie udajemy?

Ale przed kim? Przed samym sobą?

Przecież to bez sensu, chcemy rzec, ale i tak to robimy

Moje imię człowiek

Chcesz krzyknąć, ale

Głos więźnie Ci w gardle

Bo boisz się powiedzieć to, co budzi w nas lęk

My jesteśmy ludźmi

Ty jesteś człowiekiem

Walczysz ze wszystkich sił, których już nie masz

Walczysz o swoje imię

W imię człowieka

Niewolnika swojego umysłu