Można mierzyć

Szczęście mierzy się łzami

Które dawno wyschły

Albo krętymi drogami

W cieniu kwitnących wiśni

 

Szczęście mierzy się złotem

Minionych dawno dni

Do których można z powrotem

Powrócić na kilka chwil

 

Szczęście mierzy się ciepłem

Słońca, co wiecznie lśni

I pod uśpioną powiekę

Tęczowe wplata sny

 

Lecz szczęścia nie musisz mierzyć

Musisz je tylko czuć

A wtedy znowu uwierzysz

W prawdę nuconych słów

 

Wróć na tą drogę daleką

Poczuj znów zapach traw

Nim twe marzenia uciekną

W motylą siatkę je łap

 

Najlżejszy szept skrzydeł wiatru

Może nadzieję dać

Zaufaj, tak, jak ja, światu

I jasnej bogini gwiazd

Można mierzyć
Autor: Ktokolwiek
Czytano 564 razy
Data dodania: 18.04.2016

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • Angela 18.04.2016
    Jak zwykle pod Twoim wierszem nie umieszczę mądrego komentarza : ) 5
  • Shiroi Ōkami 18.04.2016
    "Zaufaj, tak, jak ja, światu" ~ Wydaje mi się, że nie powinno być żadnego przecinka, ale wiem, że wiersze rządzą się swoimi prawami :P
    "Szczęście mierzy się łzami
    Które dawno wyschły" ~ Kilka słów, ale jednak posiadające moc, świetne :3
  • Rasia 20.04.2016
    "Wróć na tą drogę daleką" - tę*
    "Zaufaj, tak, jak ja, światu" - i tutaj jedynie bez przecinka po "tak", bo porównanie proste. Reszta może zostać jako wtrącenie ;)
    Uwielbiam do Ciebie zaglądać. W Twoich wierszach jest coś magicznego, dosłownie malujesz słowami w wyobraźni czytelnika, a ponadto zaszczepiasz w nim takie ciepło :) Zostawiam 5.
  • Neurotyk 20.04.2016
    Asiu, bardzo ładnie, bez zbędnych "formalności", 5 :)
  • Noren72 20.04.2016
    Po prostu, 5

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania