Myśl S.

To mój anioł w moim piekle.

To głos nadziei w pokoju ciszy.

To mój Salomon w emocjonalnej pustce.

To głos, który krzyczy.

To ten jedyny, który mój mózg słyszy.

To mój silnik dla zwiotczałych mięśni.

To głos, który stawia mnie na baczność.

Ten jedyny, który mną rządzi.

On mi każe z łóżka wstać.

On mi każe zabrać się za swój los.

On mi każe zabrać się stąd.

To ten głos w mojej głowie zabrał mnie stąd.

To ten głos zabił mnie -

Więc proszę, nie wiń Mnie.

Komentarze

Orchid.Solma 2 tygodnie temu

Byłam i tu... prosty przekaz, ładnie połączone w całość ;)))
Chwała ci za to i to tyle ode mnie ;)))
Pozdr
P.S
To żaden komentarz ale nie chciałam odchodzić bez ;))

betti 2 tygodnie temu

Do poezji daleko, taki jedynie zlepek powtórzeń, co w tak krótkim tekście jedynie śmieszy.

Canulas 2 tygodnie temu

Lubie zgrabne wyliczanki, ale tutaj dość łopatologicznie.
Niestety nie podeszło

Marsjasz 2 tygodnie temu

Zabił cię i jeszcze gadasz?

Pan Buczybór 2 tygodnie temu

Mocno patetyczne, ta interpunkcja też nie wygląda zachęcająco, no i powtórzenia, jak mi się wydaje, nie są konieczne akurat w tym wierszu. Dość słabo i dosłownie.

stefanklakson 2 tygodnie temu

To myśl schizofrenika. Czy dobrze zgadłem?

Myśl S.

Komentarze

Napisz komentarz