Myśli

W duszy niczym wrony stado krążą myśli,

Czarne cienie, co niczym padlina kuszą.

Czują krew, co w żyłach płynie wartko,

Gotowe zdeptać wszystko, co w sercu drzemie.

Czasem łagodne niczym wiosenny deszcz,

Spadają z nieba, niosąc ukojenie.

Lecz nagle niczym burza z piorunami uderzają,

Roztrzaskując kruche szczęścia odbicie.

Rozważania nad kruchością życia niczym jawa,

Gdzie łzy mieszają się ze śmiechem bez ładu.

Wybaczam winnym, by znów gniewem pałać,

W wirze sprzecznych uczuć bezsilnie się miotać.

Myśli niczym natrętne sępy krążą,

W odmętach duszy nie ma schronienia.

Zbyt późno zrozumiałem swą dolę srogą,

Na zawsze więźniem myśli zostanę.

Autor wiersza

Damian Moszek.