Na drodze nim skonamy

po prostu wstań idź

w duchu krzycz

rozglądaj się żebyś zapamiętał

patrz żebyś nie zapomniał

po co wstałeś

w głowie miej najważniejsze twoje zdanie

mimo trudu przyj do przodu nieustannie

potem popatrz w niebo

zastanów się dlaczego

ciebie wybrano

ty musisz być wzorem dla tych co patrzą

musisz sprawić by umilkli ci co mówią

nieść pamięć tych co zostali

wskazać drogę tym co błądzą

niesiesz przyszłość tych zapowiedzianych

rozświetlasz mroki tych nie znanych

budujesz fundamenty pomników z brązu odlanych

leczysz własne rany

na drodze nim skonamy