Nastoletność.

I jesteś tą dziwką,

którą jedyny sposób by rozpoznać

to jak daleko stoi od linii dzielącą chodnik od ulicy

po której prężą się samochody

Panów gotowych o każdej porze

najchętniej o poranku

kiedy umysł nie przypomni sobie jak stary już jest

i ta myśl nie przepłynie po całym ciele

by znaleźć się w kutasie i

powiedzieć, nie

dziś już nie staniesz.