Czasami człowiek musi, inaczej się udusi... To mi przyszło do głowy po przeczytaniu. Napisane, bo akurat była potrzeba pisania, przelania jakiegoś ciągu luźno powiazanych myśli na papier i w momencie pisania było to urocze i zabawne, prawdopodobnie miało jeszcze jakiś kontekst, w końcowym efekcie nie zawarty. Też takie radosne teksty popełniałem nudząc się setnie na jakiś wykładach, albo pisząc na zadany temat, który nijak mi nie pasował, więc obracałem go w żart. Mam więc sentyment i zrozumienie dla tego typu twórczości.
Należy jednak pamiętać, że kraina absurdu, do jakiej niewątpliwie zapraszasz czytelnika, jest zdradliwa. Nie wszystko wydaje się takim, jak autorka miała zamiar przedstawić i to co było zabawne przy pianiu (powtórzę: kontekst!) niekoniecznie jest zabawne podczas czytania w innych okolicznościach. Jest tu parę fajnych miejsce, jest dowód na umiejętność składania liter w wyrazy a wyrazy w zdania, ale całość właściwie o czym?
Komentarze (1)
Należy jednak pamiętać, że kraina absurdu, do jakiej niewątpliwie zapraszasz czytelnika, jest zdradliwa. Nie wszystko wydaje się takim, jak autorka miała zamiar przedstawić i to co było zabawne przy pianiu (powtórzę: kontekst!) niekoniecznie jest zabawne podczas czytania w innych okolicznościach. Jest tu parę fajnych miejsce, jest dowód na umiejętność składania liter w wyrazy a wyrazy w zdania, ale całość właściwie o czym?
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania