Natasza cz1

Po pięciu, spędzonych wyczerpujących dniach w Radomsku, wróciłem do mojego małego Las Vegas. Było już koło godziny dwudziestej trzydzieści, gdy będąc koło Wielunia zadzwoniłem do mojego kumpla, który zajmował się moim domem, podczas mojej nieobecności.

- Halo ? Bąbel jesteś w mojej chacie ?

- Siema – no jeszcze nie. – a ty gdzie jesteś ?

- Ja za piętnaście minut będę pod blokiem

- Spoko – ja zaraz tam przyjdę.

- Ok. – będę czekał

- Ok. –

Po chwili zajechaliśmy, Peugeotem 206 pod mój blok. Wyszedłem, z bagażnika wyciągnąłem reklamówkę z brudnymi i przepoconymi swoimi ubraniami. – No siema , panowie – pożegnałem się z grupom budowlańców, z którą pracowałem przez ostanie kilka dni.- Moje osiedle – pomyślałem uśmiechając się do siebie. Te szare bloki małego miasta, moja mała ojczyzna. Miejsce mojego dzieciństwa. To tu zawsze wracałem prawie z każdej podróży życia. Nawet po rozwodzie tu wróciłem. – Dawid !!!- wybił mnie z rozmyślań jakiś głos. To sąsiadka stojąca przy klatce, bloku w którym mieszkałem. Pobiegłem w jej stronę widząc ze męczy się z jakimiś pakunkami. – Dawid – przytrzymasz mi drzwi?. Oczywiście – opowiedziałem blokując nogą drzwi klatki. Stałem tak brudny przepocony, nie ogolony z spaloną słońcem gębą. Obserwowałem jak wnosi warzywa zapakowane w plastikowe skrzynki. Dziękuje – odpowiedziała uśmiechając się. Spojrzałem na blok naprzeciwko w którym mieszka moja mama. W brzuchu już mi głośno burczało. Może jest w domu – pomyślałem. Ruszyłem w stronę jej klatki. Mamo? – zadzwoniłem domofonem. – Dawid ? – to ty wejdź do góry. Drzwi się otworzyły i pognałem szybko do góry po schodach.

- O syneczku, jak się czujesz ?- przywitała mnie mama zaraz jak wszedłem do domu. Dobrze mamuś tylko głodny jestem – przywitałem się z mamą przytulając ją. Masz tu bułki i kabanosy – wręczyła mi te upragnione jedzenie. Dopadłem się do tego, jak bym nie jadł przez miesiąc. Podszedłem do okna by zobaczyć czy Bąbel nie idzie do mnie. Właśnie wchodził do mojej klatki. Szybko otworzyłem okno – Ej Bąbel - zaraz będę w domu poczekaj tam – krzyknąłem przez okno – Mamo, idę bo bąbel czeka u mnie w domu- Przytuliłem Mamę i się pożegnałem. Zabrałem torbę i wyszedłem. Po chwili, byłem już u siebie w domu. – Siema, co się tam działo? Jak mnie nie było – zapytałem bąbla zaraz po wejściu, do domu – Daj spokój, zapierdol cały czas – praca dom. Usiedliśmy przy stole. Z paczki wyciągnąłem po papierosie i zapaliliśmy. – Dziś ma przyjechać Natasza ? – spytał bąbel odpalając papierosa – Tak ma być za parę minut w Wieluniu – dlatego muszę się ogarnąć. – To spoko wypalimy i cisnę do domu - Nie, nie słuchaj – przerwałem mu – idziesz ze mną. – No dobra ale tez jeszcze muszę wejść do domu, coś załatwić. – ok. za pół godziny wpadnij do mnie – powiedziałem gasząc papierosa – No dobra. Bąbel wziął torbę, w której miał swojego laptopa i wyszedł. Podszedłem do okna, spojrzałem w niebo słonce już zachodziło. – Pogoda tak piękna jak wtedy – pomyślałem. Położyłem się na łóżko, popatrzyłem w sufit i wróciłem do tej soboty, w której ja poznałem.

Tego dnia, około godziny dziewiątej zbudził mnie, dźwięk dzwoniącego domofonu. Wstałem jak poparzony. – Halo? – odezwałem się do słuchawki – Dzień dobry – ulotki można? – Tak proszę – wcisnąłem guzik. – Kurwa – nie mają litości – pomyślałem odkładając słuchawkę na miejsce. Wróciłem do pokoju. Na stole stało piwo, popielniczka, i papierosy. Wyciągnąłem papierosa i zapaliłem. Po chwili otworzyłem piwo. Siedziałem tak na skraju łóżka, patrząc w okno. Za oknem słonce świeciło już dość intensywnie. Piękny letni dzień. Chwyciłem za telefon : dochodziła dziesiąta. Pomyślałem że zadzwonię do Bąbla. – Halo – odezwał się głos w słuchawce. – Siema – Bąbel jakie plany na dziś ?

- No niby dziś są ,, Dni Wielunia” – ale Krystian Michnikowski, robi grilla i tam można się wybrać. - Krystian Michnikowski? – zapytałem. – No ten co mieszka tam na : Wojska Polskiego, kiedyś tam byliśmy z Andrzejem. – Aaa – już wiem- No dobra, a kto jeszcze będzie? . – Wiem, że ma być on , Darek , Ja , Ty, Andrzej, taki Słowik z dziewczyną i znajomi Darka z Wrocławia – Ok. – a o której? – O szesnastej zbiórka koło mojego bloku. –hmmm- dobra – odpowiedziałem . – To będziemy w kontakcie. – dobra- to na razie – Hey – rozłączyliśmy się. Dopiłem piwo. Zacząłem sprzątać dom. Potem zrobiłem pranie .Oczywiście ze wszystkim się ociągając. Było już koło godziny czternastej, gdy na spokojnie usiadłem. Odpaliłem papierosa. Potem wziąłem do ręki zeszyt, długopis i próbowałem pisać.

Patrzę, przez okno…. – kurwa- rzuciłem zeszyt na ziemie. Na trzeźwo nie potrafię.

Ubrałem się i poszedłem do sklepu. – Dzień dobry – przywitałem się z panią w sklepie zamykając drzwi.

- Dzień dobry – odpowiedziała

- Proszę , setkę Cytrynówki i żubra – Wyciągnąłem dychę z kieszeni

- Proszę – dziewięć złoty

Zabrałem resztę. Setkę i żubra schowałem do kieszeni , i wyszedłem.

Po chwili , już byłem w domu. Telefon leżący na stole zaczął dzwonić

- Halo – odezwałem się do słuchawki

- No siema – zaraz idziemy na miasto, idziesz z nami? – spytał się bąbel

-Eee…- za dwie godziny, wyrobie się najwcześniej

- Dobra…- to dzwon jak coś – będziemy w kontakcie

- Ok. – odezwę się – odpowiedziałem.

Poszedłem do małego pokoju, otworzyłem okno nalałem drinka i usiadłem.

- Ech…- tego mi było trzeba – pomyślałem wychylając drinka. Wtedy ulatnia się z ciebie, ten strach, ta niepewność. Dostajesz dawkę niezbędnego płynu do egzystencji spokojniej i beztroskiej. Tak upływał, czas na obserwowaniu świata przez okno, czwartego piętra spółdzielczego bloku, w małym mieście. Słychać można bawiące się dzieci. Robotników budowlanych. Oraz ten najgorszy dźwięk Płacz miejskich syren jest straszny. Wiesz że dzieje się coś złego. Dopada mnie wtedy przerażenie. Znów telefon zaczął dzwonić.

- Idziesz ? – kurwa – spytał się bąbel poirytowany

- Dobra – gdzie jesteś – spytałem

- Siedzimy na ogródkach-

- Dobra – zaraz wychodzę.

- Ok. – tu czekamy.

Zacząłem się szybko ogarniać. Po dwudziestu minutach już , zamykałem drzwi swojego domu . Ruszyłem w miasto. Po około pół godziny , wchodziłem już na plac legionów. Wzrokiem szukałem bąbla. Dostrzegłem go z daleka i poszedłem w jego stronę, Przywitałem się z wszystkimi aż doszedłem do…

Miała piękne kasztanowe włosy, delikatną dzieciną twarz, lekko zadarty nosek. I to co chyba przykuło moją największą uwagę te piękne zielone oczy i malinowe usta.

Podałem dłoń przedstawiając się

- Dawid –

Przerwała na chwile rozmowę , spojrzała w moją stronę i podała dłoń

Natasza…