Nenufary - Wiosna

Wiatr smaga trawy

szum nad głową przekręcał mi

sztylet lęku w brzuchu

kurhany na łące

jak fale na wzburzonym morzu

zastygłe w bezruchu

białe skały skarpy

jak ciężkie bałwany zawisły na chwile

ta chwila trwa wieczność

a nawet i ona kiedyś straci siłę

ziemia zastała się w swojej zadumie

morze to tkliwa, tkliwa dynamika

i każdy z nich nas leczy jak umie

woda znudzonych - góry choleryka

i tak dziś przychodzę

słaby w potrzebie

między czerwień gleby i błękitne niebo

łzy żywicy zawisły na drzewie

chmury dziś leżą jak rozlane mleko

ile słońca, ile kwiatów

żółto-białych, form kamienia

serca mą pogodę chciałbym

ocalić od zapomnienia