nie mam

miałem pisać coś ważnego

co przybliży mnie

do zapomnienia

miałem pisać swoja przyszłość

swoją prace syzyfowa

na szczęście- myśl o tobie

powróciła

na nieszczęście

została

kwitniesz w mojej głowie

a owoce twe przykrywają moje ciało

nie widzę już słońca

zaczyna brakować wody

i w tym wszystkim

nie godzę się tylko na jedno

przywilej pamięci- domagam się jej

nie mam
Autor: egosancti
Czytano 214 razy
Data dodania: 01.06.2020

Średnia ocena: 4.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • piliery 01.06.2020
    Cierpienia młodego Wertera to najczęstszy powód dla którego ludzie postanawiają pisać wiersze. Wiem też że cierpienie z logiką ma niewiele wspólnego zwłaszcza kiedy miotają nami sprzeczności. Poezja jednak wymaga logiki. Tymczasem Ty gubisz się w tych sprzecznościach i wielości słów tak bardzo że nie wiadomo co chciałeś napisać. No i poezję diabli wzięli.
  • Pan Buczybór 01.06.2020
    takie sobie...

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania