Nie marnuj swojego czasu, na czytanie tego... (Cool fon)

Nie powinno być żadnego ale.

Widzisz i wiesz, wnioskując - krytykujesz.

Albo wiesz, ale głowę odwracasz.

Tutaj grzebią zmiany, bo lenistwo.

Bo już chyba wolę ciiii...

Nie jest aż tak źle...

Ale co dzień gorzej, bezczelniej.

Starzej o dobę, mniej sił.

Po co wojskiem, sposobem trzeba!

System się sprawdza, kontynuujemy, demagogu.

Niech myślą, że wolnością żyją.

Albo za słabi, by zmienić.

Kupy się boją, że masy.

A gdyby kto jeszcze rozjuszył.

Zaszył by się system esperalem.

Rozerwani na strzępy zastępami rozstępów.

Czytaj ludzi, zniszczonych paragrafem podstępnym.

Nastawionych przeciw sobie, sąsiad demonem.

Ręka w górę: jak to?!

Proste. Kasa, i nic więcej.

Jak to! Wartości jakieś może?

Ciiii... Głupiutki, życia Cię nauczą.

Podłe! A rodzina, naród, więzi?

Milcz... Bo uciszą, za słaby.

Nigdy! Ja! Się! Nie! Zgadzam!

Mam prawa więc pytam, jakim!?

Oprócz tego, że sobie krzyczę.

Dziękuję ludziom dojrzałym. Za naukę.

Wyciągam swoją drogę, wiem dokąd.

Jak i którędy, moja sprawa.

Póki siła, krzyczę, ale czas...

Wtedy będę uczył, swoje wnuki.

Teraz zbieram lekcje, celowo wnioskując.

Jak zawsze na dostateczny, starczy.

Złotym środkiem, miejsce na pokorę,

i ze świadomością wyższego celu.