Nie obiecuj mi

to jest rozwój idę w górę chociaż siedzę sobie w ciszy

ja przestałem światu ufać tu nie ma na kogo liczyć

lecz nie ważne jest to wszystko gdy się wierzy w swoje siły

wszystkie te moralitety znam widziałem szybko zgniły

poświęcenie w dobrej sprawie dla mnie dumą nie ukrywam

a te grzechy choć na pisaku deszcze nie potrafią zmywać

trudno mówić o zasadach jeśli sam ich nie posiadasz

ja dobrałem swoje normy teraz schody z nich układam

to ciekawa jest zabawa gdy w tym świecie kłamstw wyzysku

wchodzi światło prawdy nagle to jak noc jest przy ognisku

ciemność wszędzie dokoła ale każdy widzi z dali

i chodź nikt się nie odzywa no to każdy w myślach chwali

dekalogi rozbijanie w mediach w prasie na ulicy

nie wybiera najlepszego lecz tego co głośno krzycy

cóż że z jego gardła bełkot wiatr rozbija o bilbordy

on obiecał złotą przyszłość to na pewno człowiek dobry