Nieporządek
Jak nauczyć się cierpliwości,
Kiedy cisza odbiera mi resztki
Wspomnień a może godności,
Prowokując przy tym zamieszki
Na dnie mojego serca
Przemienionego w platynę
Zasada ożywia i uśmierca,
Minutę zamienia w godzinę.
A może czas stanął w bezruchu,
By się nade mną poznęcać,
Powiedzieć mi wreszcie do słuchu;
Zbyt długo słuchałam serca.
Pośpiech jest jego wspólnikiem,
W me uczucia wprowadził nieporządek,
Cierpliwość zwerbował chybcikiem
I do obrony został tylko rozsądek.
Komentarze (21)
Ciekawie ją tu przedstawiłaś, za co należy się tylko i wyłącznie 5. :)
Wiesz bardzo ładny, jak zawsze. 5 :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania