,,Nieumarły".

Nie umarłem, lecz zginąłem.

Jestem nieumarłym!

Tym co śmierci doznał, choć nadal po ziemi stąpa.

Nie śpię, tylko wiecznie trwam.

Krew we mnie, nie płynie.

Serca już od dawna nie mam.

Mózgu mi brak, a myślę jakbym nadal go miał.

To duszaaa napędza mnie!

Jestem nieumarłym.

Nie umarłem, lecz zginąłem.

A teraz magia splata mnie.

Przez to, wiecznie wśród żywych trwam.

Miłość to uczucie, nie stworzone dla takich jak ja.

Jestem nieumarłym, nie kocham to nie tracę.

Bólu nie czuję, nerwy nie są dla mnie.

Mówią o mnie bezduszny, a to nie jest prawdą.

To przecież ja, duszą swą jestem.

Ni krew, ni mięśnie.

To magia wraz z duszą napędzają mnie.

A bezduszny definicją? Nie zgadzam się.

Jestem jak sędzia, mogę karać.

Jak i ułaskawić.

Zabić bez wahań, lecz licząc się z sumieniem.

Gdzie serca mi brak, tam współczucia ćwiartka została.

W mych oczodołach płonie ogień.

Ja sam, spowity czarną szatą.

Widać po mnie tylko kości.

A to trafnie, to cały ja.

Jestem nieumarłym.

Nie umarłem, lecz zginąłem.

Będę swym patronem.

I niczyim sługą.