Neurusiu... przeszedłeś sam siebie teraz już... Ta łacińska wstawka - doskonałe posunięcie...
Całość, jeszcze lepsza...
Idealnie wpisuje się w książkę, którą własnie czytam, piękne to dzieło napisałeś...
Neurusiu mój, coraz bardziej lubię Twoją twórczość i zabiegi jakie w niej stosujesz, łapaj 5 , choć widzę, że jeszcze żadna jedyneczka nie wleciała, więc mam nadzieję, że się całkowicie we własnym ego nie pogrążysz ;)
A moim zdaniem lepiej pozostać w gruncie rzeczy nieznanym, mając dobre serce i grono osób, które go doświadczyły, niż być znanym przez każdego, a w potrzebie nie mieć nikogo lub mieć go w sposób dwulicowy. Na tym punkcie jestem strasznie wyczulona, dzisiaj można nawet powiedzieć, że tym bardziej, bo niesprawiedliwość ludzi działa na mnie jak płachta na byka...
No a tekst, cóż, jak widać, skłonił mnie do przemyśleń, zostawiam 5 :)
Rasiu, również cenię sobie bardziej wartościową "anonimowość", aniżeli bycie powszechnie znanym, bo "powszechnie" nie znaczy zawsze "wartościowo". Twoje słowa są mi bliskie, jak mało które. Czy często jesteś świadkiem niesprawiedliwości ludzkiej?
W takim razie bardzo się cieszę, że wstrzeliłam się w Twoje własne przekonania. To znaczy, że wiersz dobrze na mnie podziałał (i dobrze go zinterpretowałam, choć mi zdarza się widzieć często coś zupełnie odmiennego). Hm... czy często jestem świadkiem? Wiesz co, nie wiem, czy można określić częstotliwość, bo zazwyczaj się na tym nie skupiam. Po prostu boli mnie, że bardzo dużo osób wykorzystuje swoje stanowisko pracy czy status majątkowy po to, żeby osiągać korzyści. Naprawdę, żyjemy w świetnych czasach (a na pewno w "lepszych"), tyle że mało kto to dostrzega i potrafi możliwości nam dane wykorzystać. Zamiast tego ludzie wolą wlepiać wzrok w telefon, szczycić się cudzymi nieszczęściami, już nie mówiąc o dodatkowym pogrążaniu, no i ogółem skupiać się na sobie i na tym, że jest się najwspanialszym człowiekiem na Ziemi. Szkoda tylko, że nie dostrzegają swojej hipokryzji i nie potrafią stanowić żadnego autorytetu, tylko krzywdzą dla swoich korzyści.
Rasiu, zgadzam się z twoim opisem rzeczywistości relacji ludzkich. Idealnego przedstawiciela współczesności można, według mnie, określić jednym słowem, kolokwialnie – dupek, naukowo – hedonista. Ten świat hedonii bywa tak czasem męczący i co niebezpieczne... wciągający..., że czasem chciałoby się z niego wypisać, odmeldować. I chyba dlatego tworzymy, opowiadamy historię, stwarzamy alternatywne światy w naszych głowach, przenosząc pragnienia na papier.
Pewnie tak, odmienność jest wystarczająco silnym bodźcem, by tworzyć i zwrócić uwagę na inne, nietypowe dla dzisiejszego świata, aspekty. No niestety, prawda nie jawi się zbyt kolorowo, ale nie można się tej bezmyślności i beznamiętności poddać :)
Komentarze (25)
5
Całość, jeszcze lepsza...
Idealnie wpisuje się w książkę, którą własnie czytam, piękne to dzieło napisałeś...
No a tekst, cóż, jak widać, skłonił mnie do przemyśleń, zostawiam 5 :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania