Nocny posiłek

Od autora: Mam nadziję że admin się kapnie, że tamto opowiadanie jest puste i go nie doda.

Ktoś mnie kojarzy ? Zgaduje, że nie :) Profil leżał odłogiem przez dłużysz czas, a teraz czas go ruszyć.

Było ciemno gdy wracałem z domówki od znajomego. Nad moja głową wisiało czyste gwiaździste niebo, idealne do spaceru razem z uroczą dziewczyną, której brakowało w tej chwili.

Powolnym krokiem, przemierzając pusty chodnik oświetlany przez latarnie, zmierzałem w stronę swojego domu.

Nie była to taka daleka odległość.

Skręciłem w prawo. Ta ulica nie była pusta. Spojrzałem w dal. W połowie długości chodnika stała postać. Z tego co się zorientowałem była to dziewczyna. Nie zmieniając tempa chodu powoli zacząłem się do niej zbliżać. Po krótkiej chwili zatrzymałem się przed nią. Nie zareagowała na moją obecność. Stała z lekko przekrzywiona głową, wzrokiem utkwionym w chodniku.

-Przepraszam, mogę jakoś pomóc? - zapytałem.

Jej oczy zwróciły się na mnie. Bez słowa chwyciła mnie za ramiona. Z dużą siłą pchnęła mnie na ceglana ścianę budynku przy którym staliśmy.

Pchnięcie było na tyle mocne, że chłopak odbił się od ściany , po czym upadł. Cicha dziewczyna klęknęła przy chłopaku.

Podniósł się z bólem, po czym usiadł opierając się plecami o ścianę. Mrużąc z bólu oczy widział przed sobą cicha dziewczynę.

-Czym ty jesteś ? - zapytał krzywiąc się z przeszywającego bólu.

-Twoim końcem, chłopcze. - jej oczy brązowe dotąd oczy przybrały czerwony kolor a skóra poszarzała.

-Co zamierzasz ze mną zrobić ?! - wykrzyczał z przerażenia.

Dziewczyna nic nie odpowiedziała. Nachyliła się blisko ucha chłopaka.

-Smacznego posiłku. -wyszeptała.

Były to ostatnie słowa, które usłyszał tuż przed śmiercią.