Nostalgia

wyczesuję nienawiść ze swoich łez

i równo o północy, kiedy księżyc nie patrzy

stoję, sterczę i opadam

na myśl o twoim zdjęciu w bikini

z czterdziestego ósmego

kupuję bilet do nikąd,

gdzie Heliosa szczątki zbierają,

gdzie pod ciepłą kołderką się chowasz

i dębieję, gdy widzę jedynie mogiłkę

i kilka pustych słów wyrytych pilnikiem

więc strzelam, by mieć pewność,

strzelam, by znów to poczuć,

by poczuć cokolwiek