Oceany

Oceany milczące, w góry się ubierają,

Tajemnicze historie w głębinach ukrywają.

W świecie pełnym kontrastów,

Grze neonów,

I szaro-białych betonów,

Gdzie rozwój gna, błądzimy w krużgankach,

Szukając emocji w pustych garnkach,

 

Wszelkie bóle, które w przeszłości krążyły,

Niech rozpuszczą się w deszczu logiki,

Bo błędem nie jest próba, lecz jej brak

Niezależnie czy później, czujesz się jak wrak

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Grafomanka 3 miesiące temu
    Gdzie rozwój gna, błądzimy w krużgankach,
    Szukając emocji w pustych garnkach, - czasami dążenie do rymu na siłę, doprowadza do takich właśnie idiotyzmów. Szkoda...
  • Anonim040501 2 miesiące temu
    Masz rację, fragment zdecydowanie do poprawy
  • mamycię 3 miesiące temu
    Sorry...😭😱

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania