Od nieznajomego do przyjaciela (Dla Slugi)

Od nieznajomego do przyjaciela (Dla Slugi)

PS: Tutaj Sene :) Chcialabym podziękować naszemu kochanemu Sludzelegionu za to, że chyba jako jedyny wsierał moją pierwszą serię. Sakal, to dzięki Tobie tak wyszlifowałam swoje teksty. Dziękuję Ci także za przetłumaczenie mojej ulubionej piosenki "The Foxy Song". Pozdrawiam Cię serdecznie! :D

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Budzi mnie mój okropnie kaleczniakowy kot. Wstaję z jękiem (wczoraj wróciłam o północy z Chorwacji...) i ostatkiem sił zamykam miałczącego zwierzaka w pudełku, które uwielbia. Potem przez chwilę gapię się w ścianę mojego małego pokoiku. Gdy po kilku minutach słyszę kolejny miauk intruza, rzucam zaspana:

-Cicho siedź, sierściuchu.- Ah, jak dobrze.W końcu Florka się uspokoiła. Wstaję i prędko się ubieram. Muszę jeszcze dziś porozumieć się z adminką bloga do którego należę, iść do Biedronki Bezdomki i napisać jakieś opowiadanie na Opowi.

Właśnie, Opowi.

Co by tutaj napisać? Na jakąś nową serię ochoty nie mam. Jakieś badziewne "jednotomówki" też nie wchodzą w grę. Phantom Sene było do bani.

Nadal rozmyślając idę do kuchni, gdzie czeka mnie przykry widok- Flora, która sie już z pudła wydostała, rozbiła maselniczke. I tak już pustą.

-Kocie! Chcesz dostać?!- Krzyczę. Wiem, że i tak mojego pupila nie uderzę. Jej głupi urok.

Nagle do głowy wpada mi pomysł- może by podziękować? Podziękować Wojciechowi za to, że on docenił FNaF według Sene? I że jest tak naprawdę jedyną osobą, z którą mogę porozmawiać jak z starym znajomym?

Zapominając, że mam nakrzczeć na kota, biegnę do góry i włączam koputer. Wpisuję pośpiesznie hasło i wchodzę na Opowi. Sprawdzam forum i piszę.

Piszę.

Piszę.

Przelewam swoje uczucia na komputer.

Po skończonej pracy czuję, jak wypełnia mnie wielkie szczęście.

W końcu podziękowałam komuś. Zrobiłam coś, co chciałam zrobić od dawna. Westchnęłam z ulgą i poszłam dokończyć łajać kotka.

~~Senezaki