Po przeczytaniu dotarło do mnie, że wstrzymywałam oddech. Albo oddech wstrzymywał mnie. Albo wstrzymywaliśmy się nawzajem, żeby czytać równym tempem, chociaż każde chciało być pierwsze. To jest takie ładne. Kolory plam na płótnie. Czarne mrówki słów na białej stronie. A myślałam, że w sekundę nie można pokochać.
Komentarze (1)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania