Okruch
życie odmierzone kruchością powietrza
wydeptane
pustynną ścieżką - bez wysokości
w miejscu gdzie nic nie ma nazw
słodyczą utkany dzień
zaprawiony
purpurowym brzaskiem
w miejscu gdzie nic nie ma barw
starością zbudowany pomnik
oddychający
wspomnieniem pomijanych łez
w miejscu gdzie człowiek pozostaje
domysłem
Komentarze (24)
Dobry wiersz, taki do zagłębienia się...
łącznie z człowiekiem:)↔Pozdrawiam😆:)
Teraz mi mówisz!?
Naprawdę!?
Dobrze zrozumiałam!?
"Zawodowy aktor i reżyser.
Równie zawodowy teatrolog, teoretyk sztuki aktorskiej."
Tak masz napisane w "o mnie"
Ma znaczenie. Wiesz jaki ten zawód, to zajęcie, jest interesujące?
Zawodowy aktor i reżyser.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania