opadasz wolno

zastygła

stałaś obok

spoglądając jak podmuch wiatru

przewracał twój świat

 

w bursztynie twoich oczu

pęczniał strach

gdy w otchłań rozpaczy

opadałaś wolno

perłą ciała

 

powietrze długo drgało zapachem twoich włosów

opadasz wolno
Autor: ówczesny
Czytano 329 razy
Data dodania: 04.08.2017

Średnia ocena: 4.6  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • betti 04.08.2017
    Zbyszku, do czego Ci potrzebne to ''dalej'', bo nie bardzo rozumiem?
  • betti 04.08.2017
    tak samo ''i'' jakoś dziwnie brzmi, przeczytaj sobie ten wiersz głośno
  • Lady_Makbet 04.08.2017
    a mi sie podoba:)
  • Maurycy Lesniewski 04.08.2017
    "Drąży robak strach" fajniej by dla mnie brzmiał tamten wers. Wiersz nowego ówczesnego, bardzo spoko:)
  • betti 04.08.2017
    zastygła
    stoisz obok; jeżeli rezygnujesz z interpunkcji, nie możesz wstawiać żadnych znaków
    spoglądasz jak podmuch wiatru
    przewraca twój świat

    bursztyn twoich oczu
    drąży robak strachu - robak strachu, bursztyn oczu - do poprawy, zapisz to inaczej
    gdy w czarną otchłań rozpaczy - otchłań rozpaczy do usunięcia, patos i wytarty rekwizyt
    opadasz wolno
    białą perłą ciała- perły są białe, dopowiedzenie zbyteczne

    długo potem - to długo, czy potem? trzeba się zdecydować
    powietrze drgało zapachem twoich włosów - tu bardzo ładna metafora

    Popraw to Zbyszku, warto.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania