Opis postaci

Wolałbym, aby Alicja częściej okazywała zadowolenie. Tak z serca.

Odkąd sięgam pamięcią, na jej ustach nigdy nie gościł uśmiech.Przynajmniej nie szczery; jej oczy pozostają smutne, gdy próbuje ją rozśmieszyć. Owszem, śmieje się, jednakże bardziej z uprzejmości, niżeli ze szczęścia.

Swoje długie loki związuje w dwa grube, warkocze. Włosy ma czarniejsze od nocy. Na jej szare, przenikliwe oczy lekko opada grzywka. Na policzkach i lekko zdartym nosie znajdują się piegi. Jest dość chuderlawa, jednak nigdy nie uważałem, że wygląda mizernie.

Dopiero niedawno zaczęła nosić gotyckie sukienki, pomimo że zawsze je uwielbiała. Zazwyczaj ma na sobie staroświecką, rubinową sukienkę, która sięga jej poniżej kolan, śnieżnobiały żabot, oraz - czasem - jedwabne rękawiczki. Ludzie powiadają, że urodziła się w niewłaściwej epoce.

Jest blada, jakby nigdy nie wychodziła na światło dzienne. Pamiętam, że gorączkowo chciała się opalić na odcień kawy ( co według mnie jest absurdalne i głupie - dobrze wygląda tak jak jest - po co cokolwiek zmieniać? ).

Jest także bystra. Często spostrzega rzeczy, które umknęły uwadzę innym. Bardzo trudno wyprowadzić ją z równowagi, zawsze jest ostoją spokoju. Nie ma własnego życia. To książki są jej całym światem, dlatego często widzę ją, gdy jest nosem w jakimś opasłym tomisku.

Alicji rzadko zdarza się powiedzieć coś z własnej woli; dopiero pod moim wpływem ulega. Nawet wtedy wygłosi co najwyżej dwa zdania. Jednakże to, że milczy, nie oznacza, że nie ma nic do powiedzenia. Kiedy zapytałam się jej, dlaczego jest tak małomówna odparła, że po prostu nie czuje chęci dzielenia się swoimi myślami z kimkolwiek. Wolałabym jednak, abyśy częściej rozmawiały i zdradzały sobie nawzajem sekrety. W końu jesteśmy przyjaciółmi.

Przyznam, że ta postać nie jest zbyt oryginalna, czy ciekawa, jednak starałam się opisać ją w jak najlepszy sposób :).