pamiętnik przeszłości- podróż w nieznane

Dawno dawno temu za górami za lasami w pewnej krainie mieszkała sobie Zuzia nie była klasyczną pięknością ale była pewna swoich możliwości tego czego chce i wadziła jak to osiągnąć .Umiała rąbać drewno i była bardzo odważna .Nie lubiła nosić sukienek lubiła jeździć konno i miała różne przygody.Kiedy dorosła zajęła się wróżeniem i zielarstwem pomagała innym . wieść o Zuzannie rozniosła się szybko jednak za czary spalono ją na stosie.

Po latach jej prawnuczka odnajduje na strychu będąc na wakacjach stare albumy i książki o swoim znalezisku mówi siostrom i mamie jednak one jej nie wierzą .Siostry idą na studia jedna na kosmetyczkę ,druga ,psychologię , trzecia na medycynę czwarta na filozofię piąta jest detektywem to właśnie przygoda z przed lat skłoniła Samantę do tego wyboru dzięki temu że jest detektywem poznaje prawdę o sobie i swojej przeszłości .W tym celu Samanta w trakcie nauki przeprowadza się do Warszawy i znajduje pracę w Policji a parę lat później ma już swoją firmę detektywistyczną.Zuza żyła w ciele prawnuczki przekazała jej wszystkie zdolności .Mimo że reszta rodziny chciała uznać ją za chorą to Samanta wytrwale walczyła o siebie i swoje szczęście po latach związała się z królem elfów który był dla niej bardzo dobry i mimo że chciała też być elfem to chcąc pomagać ludziom była silniejsza więc na zawsze pozostała człowiekiem rozdarta między dwoma światami ...Jej córki nigdy nie poznały matki przez lata nie wieszały o jej istnieniu dwa światy podzielała gruba bryła lodu gdy ktoś pozna prawdę traci pamięć i magiczne moce i musi się uczyć żyć na nowo najnowszą karą jest jednak znalezienie się we wnętrzu gry komputerowej z której uwolnić może tą osobę jedynie sen na jawie o prawdziwym szczęściu ?

Jednak czy spotkanie po latach z tajemniczą nieznajomą dojdzie do skutku jaki będzie jego przebieg .Wiktoria była młodą lekarką wiedziała że życie kończy się w momencie śmierci do szpitala trafia staruszka z amnezją jest jedną z pierwszych podopiecznych Wiktorii lekarka zaprasza ją na rozmowę przy herbacie do szpitalnej stołówki pokazuje stare pamiątki schowane w jej rzeczach gdzie się Pani teraz podzieje -może ty mnie przygarnież moje dziecko coś mi mówi że już się kiedyś spotkałyśmy uśmiechnęła się tajemniczo chciała być blisko córki i jej wnuków mimo że ona jej nie znała gdy ta pytała o jej matkę mówiła że zmarła ona przy porodzie i jej nie pamięta.