Patrze #OneShotChallenge ( bez nominacji )

Siedzę sobie tak bez sensu.

I patrze jak tańczy cień.

Jak w pejzaże się łączy noc i dzień.

Bo ja dawno już przestałam wierzyć w to, że stanie się jakiś cud.

Więc siadam przed oknem i patrze jak moknie.

Smutny jesienny świat.

Więc siedzę i pisze, listy których nigdy.

Nie ujrzy świat.

Więc biegnę przed siebie, po kolana w ulewie.

Jaką nas przywitał świat.

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Margerita 01.09.2016
    Pięć
    dodałam wiersz Cygańskie życie
  • TeodorMaj 01.09.2016
    Margerita Możesz przestać się reklamować? Ludzie widzą, że dodałaś...
  • Tina12 01.09.2016
    Dzięki za 5

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania