pęknięte lustro

składasz ręce w podzięce

rozkwita jak róża serce

miłość dryfuje po głowie myśli

dzień jak duch ci się przyśni

usypana droga spowita mgłami

nie budź złych wspomnień

są jak kamienne twarze

klękam jak przed ołtarzem

nie słyszę kroków kilka słów

ciszy mrok stłukł szkło

pęknięte lustro sklejam

układam puzzle ze wspólnych marzeń

ze snów z nadchodzących dni