Peron im. św. Piotra

Na przystanku między naszymi

pocałunkami

zostały siwe łzy

Tylko te siwe łzy

migoczą

tylko to serce blade

migocze

między uciekającymi wagonami

Już pora wrócić do jednej poduszki

Już pora zameldować się w drewnianej piwnicy

dla dwojga

Ten pociąg już dawno odjechał

Ten pociąg będzie spóźniony

nawet jutro

Średnia ocena: 4.5  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (17)

  • Enchanteuse 15.04.2017
    Spóźniony pociąg jako stracona szansa ; wagony jak dni, które gonią jeden za drugim. Tylko ta "drewniana piwnica" trochę mi zgrzyta z resztą, wydaje się niezgrabna. Ale ogółem wiersz przyjemny, dlatego daję 4.
  • Ramzes 15.04.2017
    Dziękuję za opinię i ocenę.
  • Ryszard Radwan 15.04.2017
    Wszystkim nam spóźniają się pociągi te najważniejsze mające wpływ na nas. :) 5!
  • Ramzes 15.04.2017
    Gorzej gdy nie wiemy, do którego wsiąść i jedziemy w przeciwnym kierunku;) Dziękuję za ocenę.
  • Pasja 15.04.2017
    Pociąg życia, stacja już ostatnia przed zimą...jesień. Pozdrawiam serdecznie
  • Ramzes 15.04.2017
    Również pozdrawiam.
  • Adam T 15.04.2017
    Dla mnie to wiersz o nieuniknionej śmierci, nie wiem czy uczucia, czy życia, a może pierwszego w drugim i chyba raczej ta ostatnia opcja? Ciekawy. Dobry. Niebanalny.
  • Ramzes 17.04.2017
    Dobrym tropem podążasz, choć "prawda" tkwi pośrodku:)
  • Jo-anka 15.04.2017
    O spóźnionych, minionych uczuciach...
  • Ramzes 17.04.2017
    ...które odeszły, choć czasem wydaje się, że tkwią w głębi nas.
  • Pan Buczybór 15.04.2017
    Właśnie dlatego nie jeżdżę pociągami. Tylko się spóźniają. 5
  • Ramzes 17.04.2017
    Dziękuję serdecznie za ocenę.
  • Women 16.04.2017
    Nie rozumiem trochę wiersza ale 5 za staranie.
  • Ramzes 17.04.2017
    Dziękuję.
  • KarolaKorman 17.04.2017
    Bardzo ciekawe spojżene, 5 :)
  • Ramzes 18.04.2017
    Dziękuję za opinię i ocenę:)
  • KarolaKorman 17.04.2017
    Spojrzenie *

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania