Pewnego dnia!

Pewnego dnia, gdy słoń Radwanek spacerował po polach wokół Radwanic,

Usłyszał dziwny dźwięk dochodzący spod ziemi.

Był to jakby stukot metalu o metal.

Radwanek był bardzo ciekawy, co to może być,

Więc zaczął kopać swoim potężnym trąbą.

Po chwili natrafił na coś twardego i błyszczącego.

Okazało się, że to była skrzynia pełna złotych monet i klejnotów.

Radwanek nie wiedział, co to jest, ale poczuł, że to coś bardzo cennego.

Postanowił zabrać skrzynię do swojej zagrody i pokazać ją swoim przyjaciołom, Buczynce i Jakubkowi.

**A gdy szedł przez pola, śpiewał tak:**

*Znalazłem skarb, znalazłem skarb,

Nie wiem, co to jest, ale jest piękny i wart.

Znalazłem skarb, znalazłem skarb,

Zabiorę go do domu i podzielę się z wami.*

Gdy dotarł do zagrody, zobaczył, że tam czeka na niego niespodzianka.

Przyjechał do Radwanic prezydent Polski, który chciał podziękować słoniom za ich wkład w rozwój gminy i kraju.

Prezydent był bardzo zaskoczony, gdy zobaczył, co Radwanek przyniósł ze sobą.

Zapytał go, skąd ma takie bogactwo.

Radwanek opowiedział mu o swoim odkryciu i zaprosił go na spacer, żeby pokazać mu miejsce, gdzie znalazł skrzynię.

**A gdy szli przez pola, śpiewali tak:**

*Idziemy razem, idziemy razem,

Pokażę ci, co znalazłem pod ziemią.

Idziemy razem, idziemy razem,

Może znajdziemy jeszcze więcej skarbów.*

Prezydent poszedł z Radwankiem i zabrał ze sobą kilku ekspertów, którzy mieli zbadać skarb.

Gdy dotarli na miejsce, okazało się, że Radwanek odkrył wejście do podziemnego tunelu, który prowadził do tajemniczej komnaty.

W komnacie były setki skrzyń z złotem i klejnotami, a na ścianach wisiały obrazy i zbroje.

Był to skarb, który ukryli tam rycerze zakonu krzyżackiego, gdy uciekali przed wojskami polskimi w czasie wojny trzynastoletniej.

Skarb ten był poszukiwany przez wiele pokoleń, ale nikt go nie mógł znaleźć.

Aż do dnia, gdy Radwanek go odkrył.

**A gdy oglądali skarb, śpiewali tak:**

*To cud, to cud, to cud niesamowity,

Znaleźliśmy skarb, który był zaginiony.

To cud, to cud, to cud niesamowity,

Dzięki Radwankowi jesteśmy bogaci i sławni.*

Prezydent był zachwycony i podziękował Radwankowi za jego znalezisko.

Powiedział mu, że dzięki niemu Radwanice będą bogate i sławne, a on sam zostanie uhonorowany orderem Orła Białego.

Radwanek był bardzo szczęśliwy i dumny, że mógł zrobić coś dobrego dla swojej gminy i kraju.

A Buczynka i Jakubek byli bardzo dumni ze swojego przyjaciela i chwalili go przed wszystkimi.

I tak powstała legenda o Radwanku i skarbie pod ziemią, która jest opowiadana do dziś w Radwanicach i na całym świecie.