Podaj mi rękę

Idę la­sem, krętą drogą,

Liście swo­bod­nie lecą.

Smut­na jak nig­dy dotąd,

Łzy już te­raz nie szpecą.

To złudze­nie, twarz,

Twój real­ny obraz.

Idę, Więc drogę pokaż,

Przy­sięgam, Dotrwam.

Dokąd karzesz pójdę,

By zna­leźć twą dłoń.

Na od­ległość ją wyczuję.

A gdy dot­knie mą skroń,

Poczuję niebo i raj.

Więc nie zwlekaj,

Więc nie czekaj,

Tyl­ko rękę mi daj...