Podarki ( z wykopalisk - napisane w Walentynki 2000 )

Cóż mogę dać Ci prócz gwiazdy połowy,

która dotychczas łzą smutku świeciła,

kim dla mnie jesteś, że potrafisz z głowy

mroczność złych myśli, gdy ich wielka siła

rozgonić jednym spojrzenia uśmiechem,

iskierką życia wkraść się w moją duszę,

być moim słońcem i wiatru oddechem,

być wiarą, że kochasz, w którą wierzyć muszę.

Daj mi więc szczerość i spokój we dwoje,

daj serca spełnienie, na które czekałem,

daj ciszę, daj ręce splecione...

a ja... dam ci więcej wszystkiego nawzajem.