Podróże

Poddaj się

Zdław to

Wykrzycz to

Rozerwij się

Ostatnia

Nadzieja rozszarpana

Wiatr u progu

Chłód

Chłód

 

Nazwij to, jak sobie chcesz

Tańcuj z bogatym zombie

Rób to, co w sobie kryjesz

Baluj z rogatą przyjaciółką

Wysuszony staw

U progu epoki

 

Zniszcz to

Centralny system ontologii

Rozerwij to

Aksjologiczne pudełko

Wypuść to

Epistemologia zagłuszona radiem

Krew u stóp

Kamiennej ofiary

 

Nazwij to, jak sobie chcesz

Tańcuj z bogatym zombie

Rób to, co w sobie kryjesz

Baluj z rogatą przyjaciółką

Wysuszony staw

U progu epoki

Średnia ocena: 2.7  Głosów: 7

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • bogumil1 11.04.2020
    Słabizna.
  • Johnny2x4 11.04.2020
    Nie po linii. Rozumiem. :)
  • Puchacz 11.04.2020
    He, he, a pisałem o czającym się wilku :)))
  • Johnny2x4 11.04.2020
    Przyprowadziły go rogi
  • Puchacz 11.04.2020
    Ciągle mu mówię, że jego miejsce na pastwisku.
  • Shogun 11.04.2020
    Ciekawe, brzmi trochę jak piosenka, i chyba rzeczywiście trochę nią jest. Wydaje mi się to być teks o buncie, o wolności. O tym aby nie poddawać się obecnej rzeczywistości, a poznawać, lub nawet tworzyć własną, tą która nie będzie już jak ten "wysuszony staw. Tak to widzę.
    Pozdrawiam ;)
  • Pan Buczybór 13.04.2020
    hmmmm, takie sobie w gruncie rzeczy. Forma raczej niedbałe - wybiórcza interpunkcja (używana oczywiście bez większego celu i sensu) i duże litery to coś, czego lepiej unikać, przynajmniej w tym wypadku. Dalej - jak dla mnie trochę zbyt hermetyczne
  • Johnny2x4 13.04.2020
    To nie jest poezja, mości Bucz, ale dzięki że wpadłeś
  • Onyx 13.07.2020
    Podoba się mi. Trochę rap przypomina. Nieźle by to do muzyki brzmiało ;)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania