Poezja i proza

W mej pamięci pozostaniesz wiecznie mimo wszystko.

Z życia mego znikniesz- nic nie naturalnego.

W życiu poety muzą jest natchnienie.

Narkotykiem mym wena, a popendem kielich wina.

Krwawi moja dusza z napływu uczuci.

Cierpię w samotności, a kochankiem kartka i pióro.

Oddaje się tej rozkoszy bezwstydnie, niewinnie.

Tworzę światy- sakrum moich pragnień.

Ucieczką mą poezja i ratunkiem proza.

Serce mi grzechem jest oddać