poręba

jestem już zmęczony

prawie tak jak stary parowiec

płyniemy razem resztką sił

przez ostatnie oddechy

może to ospa a może rdza

rewolucja francuska karczuje las

wszystkie pnie równa do karków

 

stoję na krawędzi pokładu

mity uciekają z butelek

trzeźwy bezsennie

usprawiedliwiam się

chorym aniołom

poręba
Autor: Jacom JacaM
Czytano 198 razy
Data dodania: 27.04.2019

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (7)

  • Wrotycz 27.04.2019
    Poręba wiąże się przede wszystkim z:

    "rewolucja francuska karczuje las
    wszystkie pnie równa do karków"

    Reszta wersów już konsekwentnie wiąże z ostatnim rejsem związku. Może więc: karczuje podwodny las?
    A w ogóle to jeden z lepszych Twoich wierszy. Zatrzymał.
  • Mane Tekel Fares 27.04.2019
    Mój klimacik... -:) Gratuluję tekstu, który potrafi poruszyć mało poetyczną duszę.
  • Mane Tekel Fares 27.04.2019
    Jeśli tylko mogę słówko jeszcze . Sprawdź, jakby to brzmiało, gdybyś opuścił: "prawie jak", "razem","las".
  • aldanari 28.04.2019
    Bardzo piękny wiersz :) pozdrawiam
  • Justyska 28.04.2019
    Już chyba jestem trochę Twoją fanką, bardzo mi się podoba ta morska metafora.
  • Jacom JacaM 28.04.2019
    Mane Tekel Fares...może i masz rację, pomyślę :-)
  • Pan Buczybór 28.04.2019
    Bardzo spoko

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania