poszukiwania
Tak wiele kwiatów w tym ogrodzie życia.
Nie każdy swe paczki otworzył dzisiaj.
Tysiące kolorów, inną woń niosąc.
Lecz na horyzoncie brak mi jednego,
jakiego w dłoni trzymać bym mogła
i z uśmiechem w domowym otoczeniu
w szklany wazon odziać.
Sprawiałby uśmiech mój każdego ranka,
a jego zapach niczym donośny śmiech, unosiłby się w powietrza zakamarkach.
I tego kwiatu jest pół światu - mówią bez zastanowienia.
Ale tylko jeden sprawić może,
że przyszłość ma,
na lepsze się zmienia.
Komentarze (2)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania