Powieki

Gdybym pod powiekami ukrył oczy

Zobaczyłbym znów tamto lato

Gdy serce moje nie było już moje

Nas dwoje pod drzewa liśćmi.

 

Szukałbym pośród gwiazd i traw

Przeszedłbym dookoła cały świat

Na kolanach i wyprostowany

Przed tobą bym stał.

 

Nosiłbym na twarzy łzy

Szurałbym stopami w popiele

Gościłbym w głowie śrut

I już nie moje serce

Bym marzył znów mieć.

 

Lecz gdy znów rozdzielę powieki

Zobaczę pustkę w piersi swej.

Powieki
Autor: Milczek
Czytano 543 razy
Data dodania: 02.12.2017

Średnia ocena: 4.7  Głosów: 6

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (16)

  • Angela 02.12.2017
    Nie wiem jeszcze co, ale coś mnie w tym wierszu zachwyciło i ujęło. Zostawiam 5
  • Milczek 02.12.2017
    A ja gdy go opublikowałem to pomyślałem sobie ,,Co ja kurwa zrobiłem". Ale nie ma tutaj opcji usuwania tekstów dlatego ten tutaj zostaje. Przynajmniej do czasu dodania takiej możliwości
  • Angela 02.12.2017
    Milczek powinien zostać, o żadnym usuwaniu mowy być nie powinno.
    Co prawda, w zakończeniu zabrakło petardy, ale wiersz jest dobry.
    Powodzenia : )
  • betti 02.12.2017
    tylko oczy ukryte powiekami
    widzą tamte lato
    i serca schowane
    pod liśćmi

    tak bym zaczęła i w ten deseń pociągnęła... bo piękny obrazek.
  • refluks 02.12.2017
    betti tamte??
  • betti 02.12.2017
    refluks aż podskoczyłam... tamto, jakoś się rozmarzyłam przy tym wierszu... krzyczysz jak opętany.
  • Milczek 03.12.2017
    Rozumiem o co chodzi, sam myślałem by pisać w taki sposób, ale ciężko mi się oderwać od tego jak aktualnie piszę.
  • betti 03.12.2017
    Milczek odrywaj się, cudownie jest latać... poza trzeba spróbować wszystkiego, by potem wybrać to, w czym najlepiej się czujemy.
  • Milczek 03.12.2017
    betti Staram się eksperymentować :) Na pewno spróbuję.
  • Truskawa 03.12.2017
    Tak to prawda, cudownie jest latać, móc oderwać się od wszystkiego co nas ogranicza i hamuje aby wzbijać się wyżej i wyżej... ponad wszystko. Szkoda tylko, że czasem łańcuchy które nas spowijają są zbyt cięzkie i nie łatwo się z nich oswobodzić a skrzydła zostają nam podcinane...
    A co do wiersza mi również się spodobał ale początek który zaproponowała Ci betti bardziej mnie ujął ;)
    Mimo to zostawiłam dobrą ocene :)

    Pozdrawiam :)
  • Milczek 03.12.2017
    Truskawa Dzięki za opinię, następnym razem spróbuję
  • Koala 03.12.2017
    Ode mnie 5;) Pozdro
  • Milczek 03.12.2017
    Moim zdaniem wiersz na 2 ewentualnie 3, ale dzięki :)
  • Truskawa 03.12.2017
    Nie bądź taki skromny ;p trochę więcej pewności siebie ;)
  • Dekaos Dondi 03.12.2017
    Milczek - ode mnie - 5 - Najbardziej - trzecia. Chociaż wersja początku co napisała betti - też dobra. Pozdrawiam.
  • Maurycy Lesniewski 05.12.2017
    Ten wiersz ma w sobie czar, uczucia... wszystko co trzeba. Bardzo mnie sie podoba.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania