Poznać człowieka

Jak się nauczyć

Żyć wśród martwych ciał

Których brudna krew

Spływa po mnie litrami

 

Jak poznać osobę

Nie patrząc jej w oczy

Nie podając ciężkiej ręki

W deficycie własnej tożsamości

 

Co ludzkie przestało być moje

Coś się kończy coś się zaczyna

Ta entropia nie ma końca

Jednocześnie dawno się skończyła

 

Patrz na nich jakbyś szukał

Słuchaj tylko i czekaj

Im więcej ludzi spotkasz

Tym mniej poznasz człowieka

Poznać człowieka
Autor: Cherryl
Czytano 489 razy
Data dodania: 27.08.2016

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • Raxberry 27.08.2016
    Ciekawy, prosty i mądry wiersz, bardzo przypadł mi do gustu. 5. :)
  • Larwa 27.08.2016
    Ode mnie również 5 Podoba mi się ten tok myślenia.
  • 60secondsToDie 28.08.2016
    "Nie podając ciężkiej ręki
    W deficycie własnej tożsamości" - cudo.
    Całe dzieło przypadło mi niezmiernie do gustu. Dobór słów - niby lekki, elokwentny, przyjemny, a cały wiersz ciężki refleksyjnie, bardzo dobry.
  • Rasia 09.10.2016
    Bardzo podoba mi się ostatnia strofa, ogólnie cały wiersz jest przesycony taką życiową prawdą. Im więcej pragniemy mieć znajomych, tym mniej będziemy mieć przyjaciół. Nie można rozdzielać swojej uwagi w nieskończoność, w końcu ktoś na tym ucierpi, bo sklonować się nie możemy. Trochę to taka ironia, że człowiek jest istotą społeczną, ale co za dużo, to niezdrowo. Lubimy oceniać po okładce, ale żeby tak zgłębić treść księgi, to już nie za bardzo. Przykra sprawa, ale bardzo fajna refleksja. Zostawiam 5 :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania