Pradawna historia.

Dawno, dawno temu, gdy miejsce dzisiejszych miast zajmowała dziewicza puszcza, a po świecie swobodnie biegały skrzaty i gnomy, w małej osadzie wikingów, hen na północy żyli Alma i Bertil . Oboje byli dziećmi wodza , dzielnego Tyra, który był człowiekiem dobrym i sprawiedliwym, choć surowym. Życie w wiosce płynęło beztrosko i przyjemnie, do czasu gdy w krainie pojawił się nie wiadomo skąd czarnoksiężnik Loki, który zapragnął władać całą północą. Był okrutny i zły, a wszystkich którzy sprzeciwili się jego woli więził w swojej twierdzy. Gdy Tyr odmówił poddania się jego rozkazom, Loki jednym magicznym gestem otoczył wioskę lodową kopułą. I zniknął ze złośliwym chichotem. Lód był tak gruby, że nawet najsilniejsi mężczyźni nie mogli go rozbić, ani największe ogniska nie mogły go stopić. Wydawało się, że już na wieki wioska będzie uwięziona w lodowej pułapce, gdy sprytna Alma dostrzegła maleńką szczelinę wysoko, na samym wierzchołku lodowej kopuły, była jednak tak maleńka, że mogło się nią przecisnąć tylko dziecko. Zdecydowano, że pomocy wyruszy szukać jedno z dzieci wodza - Alma lub Bertil. Alma jest bliźniaczką Bertila i ulubienicą całej wioski. Ta spokojna i miła dziewczynka jest nieprawdopodobnie zręczna i szybka potrafi być także bardzo zadziorna. Wrażliwa na wszystkie krzywdy bardzo łatwo zaprzyjaźnia się ze wszystkimi. Uwielbia baśnie i uparcie utrzymuje że potrafi rozmawiać ze zwierzętami. Jej podstawową bronią jest drewniana pałka, której Alma używa w ostateczności. Jako syn wodza, Bertil jest silnym i bardzo zręcznym jak na swój wiek chłopcem. Surowe wychowanie i trudne warunki życia na dalekiej północy nauczyły go odpowiedzialności, ale wciąż jest tylko małym chłopcem - uwielbia się bawić, łatwo daje się ponosić emocjom i prędzej działa niż myśli. Jego podstawową bronią jest niewielki mieczyk, którym władanie opanował do perfekcji.