Prawda o życiu.

Rodzisz się.

Jesteś dobrym dzieckiem.

Rzadko płaczesz.

Lubisz rzuć palce.

Jesteś szczęśliwy.

 

Idziesz do gimnazjum.

Twoje oceny powalają.

Poznajesz pierwszą miłość.

Masz cel w życiu.

Jesteście szczęśliwi.

 

Po studiach piszesz książkę.

Osiąga wielki sukces.

Stajesz się znanym pisarzem.

Wzbogacasz się.

Jesteś coraz szczęśliwszy.

 

Masz dziecko.

Jesteś dobrym ojcem.

Lubisz się z nim bawić.

Z czasem dostrzegasz w nim podobieństwo.

Jesteś jeszcze szczęśliwszy.

 

Twoja rodzina umiera.

Twoje książki nadal są wydawane.

Twoje fundusze wzrastają.

Masz grono fanów i wielbicielek.

Nie jesteś już tak szczęśliwy.

 

Idziesz na spacer.

Podążasz w stronę starego dęba.

Wyciągasz rękę przed siebie.

Opierasz się na gałęzi i chwytasz sznurek.

Latasz. Z nimi.

 

Dopiero teraz jesteś w pełni szczęśliwy.

Średnia ocena: 4.8  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (5)

  • stz 09.07.2015
    Daję 4. Zakończenie ciekawie sformułowane, ale ogólnie wiersz mnie zbytnio nie poruszył.
  • Neli 10.07.2015
    Mnie się podobało, gdy czytałam. 5
  • Vasto Lorde 10.07.2015
    Ładnie napisane, podobał mi się ostatni fragment :) 5
  • Galthar01 10.07.2015
    Ja bym użył związku przyczynowo skutkowego.
    Twoja rodzina umiera, więc nie jesteś już szczęśliwy, czy coś takiego
    Bo ogólnie nie wiadomo co spowodowało myśli samobójcze.
    Zostawiam pięć :)
  • Lonely ;c 10.07.2015
    Galthar, rzeczywiście. Spróbuję to jakoś naprawić :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania