Przebudzenie cz.1 – opowiadanie

Komentarze (8)

Pan Buczybór 10.04.2017
"Wiatr rozwiewa moje czarne rozpuszczalne włosy" - coś jak zupki chińskie, tak?
A od tego huśtania zrobisz obrót całkowity i bęc - nie żyjesz.
Dobra. Teraz na serio:
Tekst bardzo fajny. Lekko poetycki i lekki. Płyniesz przez niego i zanurzasz się w nim. Pozdro.
Alicja 10.04.2017
Dziękuję za słowa uznania. Cieszę się, że tekst jest lekki. Starałam się stworzyć coś odmiennego, może nawet lekko poetyckiego. Również pozdrawiam :)
Enchanteuse 10.04.2017
Zgadzam się z poprzednikiem. Czasem wystarczy lekko prowadzona narracja i czytelnik jest Twój. 5
Alicja 11.04.2017
Dziękuję serdecznie :)
Tanaris 10.04.2017
Biegiem nie wiadomo gdzie. Strach, że gdzieś tam czaiła się śmierć. I powrót do tego, by stać się dzieckiem. Piękne. 5
Alicja 11.04.2017
Dokładnie. Kiedy jest się dzieckiem świat wygląda zupełnie inaczej.
Pasja 11.04.2017
Jesteś wulkanem chaosu wewnętrznego, ale takiego fajnego. Tak bardzo jesteś podobna do milionów istot na tym świecie. Biegnij i pisz dalej. Pozdrawiam ciepło autorkę 5
Alicja 11.04.2017
Dziękuję za ciepłe słowa :) Aż mi się cieplutko na serduszku zrobiło :) Również Cię pozdrawiam.

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania