Przegrać
Skowyt piskiem po szybie
dreszcze na ciele
Tulisz się aż do stopy
w myślach wołasz pomocy
Wyginają się obłoki
marzeń pragnień klatki
O wybawienie tak trudno
wszędzie głucho i ciemno
Znęcają biją łamią oblicza
dobre wierzby płaczące
Co swych rąk gałęzie
w niemoc składają przyrodzie
Wolność już dawno przegraną
w sznury związana niewolą
Na ziemię padały aż upadły
narodów myślące głowy
Komentarze (13)
Druga zwr. trzeci wers - może lepiej wybawienie? Zbawienie kojarzy się (mnie przynajmniej) jednoznacznie, religijnie, choć z drugiej strony ludzie modlą się "zbaw nas ode złego".
Świetna zwrotka z wierzbą.
Ale czwarta... Czy ona jest poprawnie napisana? Wolność już dawno założyła / sznurów związana niewola (nie gra mi tu gramatyka, a jeśli ropatrywać wersy pojedynczo, to co wilnośc założyła?
"Na ziemię poddały i upadły / narodów myślące głowy" (nie rozumiem tego "poddały"?)
Zostawię 4 :)
wterszjest dosyć trudny ale powodzenia w dalszym tworzeniu
a tak ogolnie to wiersz lepszy troche od poprzedniego ktorego komentowalem.
Bardzo ciekawe te opisania, dodaje to wierszowi uroku
daje tutaj mocna 5. Podejrzewam, ze dlugo siedzialas nad tym wierszem.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania