Przejście - miniatura

Gasiły ostanie niedopałki zachodzącego słońca. Wilgotne liście z brunatnymi plamami rozkładu mieszały się z bielą płatków. W oddali drzewa wyziębione przegarniały drobnymi gałęziami powietrze, przez wiotki dotyk przelatywały ostanie migawki wspomnień o kołysance jesieni. Nuty zapisane na źdźbłach trawy podgryzały zające. Wielkimi kulami obserwowały oddalającą się złotowłosą postać. Ciągnęła za sobą za długi płaszcz z resztek złotych skrawków.

Szarość przejścia, w korytarzu natury szła bez kaloszy. Wełniane skarpety wyskubane z wąskich motyli, przygotowane na wyprawę, ciepły karton był ich przytułkiem.

Po sztywnym od szronu podłożu stąpała delikatnie, żeby nie uszkodzić mozaiki po dziadku. Długa jego broda, zahaczała o talizmany z rozsypanych peruk drzew. Drobne igiełki powbijane w dłonie, za późno na zbiory, zimno dotarło do kości. Zaprawy w szklanych słoikach ze złocistymi smakami jesieni wystygły, płomień świec zgasł.

Wir zerwanych pomruków skał uderzył ją w twarz. Drgnęła, przeszyta silnym impulsem. Pokryte ramiona białym puchem uniosła w górę. Chwytając drobiny z szarej otchłani przestworzy, zataczała kręgi w rytm gwiezdnych opadów.

Przejście - miniatura
Autor: 00.00
Czytano 239 razy
Data dodania: 20.10.2019

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 5

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (9)

  • betti 20.10.2019
    ''kołysanka jesieni'' ''otchłań przestworzy'' - to raczej do poprawy, bo psuje efekt.

    co to są ''perułki'' drzew?
  • 00.00 20.10.2019
    Betti Też jestem zepsuta, pasuje.
    Był błąd w pisowni.
  • 13mirek 20.10.2019
    Sądzę, że jest parę literówek, albo niezręczności: rozsypanych peruki, wąskich motylki.
    Parę zdań jest niegramatycznych, bo źle skonstruowanych. Interpunkcyjnie też jest parę wpadek.
    A poza tym dobra proza poetycka.
  • betti 20.10.2019
    Pewnie, że dobra, tylko miejscami do poprawy i będzie git!
  • Pasja 20.10.2019
    Cudowne te twoje myśli. Zresztą z Mistrzem utrwalania natury nikt nie może się równać.
    O takim przemijaniu i przejściu marzymy chyba wszyscy. O pogodzeniu się z naturą też.
    Pozdrawiam słonecznie
  • Ritha 20.10.2019
    Kurde, zwyżka formy chyba. Podobalo mi się, mam przed oczami Twoje jesienne fotografie <3
  • JamCi 20.10.2019
    Ukradłaś mi ❤️. Wrócę jeszcze kilka razy. Bliżej wieczora, żeby wejść w klimat, bo tu lato. Mam w głowie takie jedno wspomnienie. Z ogrodu botanicznego w Lublinie. Sprzed lat. Otworzyłas pięknie. Coś wtedy o tym pisałam ale przepadło. Teraz się obudziło w Twoim tekście. Dziękuję.
  • Wertyt 20.10.2019
    Spacer z jesienią może być fasvcynujący.
  • Dekaos Dondi 21.10.2019
    Zerko→Bardzo na Tak!!!. Dałbym: 6:) Pozdrawiam:) →? ? ?  ? ?
    ''Ciągnęła za sobą długi płaszcz z resztek złotych skrawków''

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania