Przeknąć to chwila.

Przekląć kogoś to chwila.

Dogonienie go to drogi mila.

A wiatr klątwę rozpowiada.

Z jednego słowa stała się gromada.

Nie potrafię ich dogonić.

I przed ich ciosami się bronić.

Więc rozkładam bezradnie ręce.

Płacząc przy ulubionej piosence.

I zadaje sobie pytanie.

Czemu zniszczyłam tę miłość i kochanie?

Ile teraz bym dała, by cofnąć czas.

I powstrzymać moje słowa, i ocalić nas.