Przemijanie

Komentarze (4)

• 
  Tjeri 11.09.2019

  Pierwsze co się rzuca w oczy, to 3xnie (czytaNie, patrzeNie, dostrzegaNie) - taki układ jest mało korzystny dla brzmienia, lepiej urozmaicić formę. Poza tym całość odbiera się wyliczankowo - pewnie przez tą monotonię gramatyczną, ale i całkowity brak łączników, jakby zestawić ze sobą przypadkowe frazy.
  Treściowo zaś są fajne momenty - zmarszczki wiosną (rozczulające), czy stare listy. Niezręczne jest zaś to: "czy coś narosło na ich na twarzach" - bo się kojarzy makabrycznie i nie łagodzi tego następny wers o korze. Także jak dla mnie - do dopracowania.
• 
  Canulas 11.09.2019

  Trwoga przed niepasowaniem do narzuconych wyobrażeń o świecie jest bezpodstawna. Owczy pęd stada, zwanego człowiek ewidentnie wymusza na Tobie wykonywanie, planowanie i życie podług "jedynego słusznego" wzorca akceptowalnego przez ogół.
  Canulardo na to "yeebać", ale rób jak chcesz.
  Techniczna strona utworu do dopracowania.
  Chociażby tu:
  
  "Dostrzeganie mych zmarszczek wiosną
  
  czy drobne ryski mącą mi wzrok" - podwójne dookreślenie "mych/mi".
  
  Pozdrox
• 
  betti 11.09.2019

  Czytanie jego starych listów
  spacer po wygasłym ognisku
  stopy szarzeją od popiołów
  tak niepodobnych do barw ognia
  
  A gdyby tak:
  
  czytam stare listy
  spaceruję po wygaszonym ognisku
  stopy szare od popiołów
  
  Z tego ognia bym zrezygnowała, bo to zbyteczne dopowiedzenie. W ten deseń bym pociągnęła resztę i... byłby wiersz.
• 
  Misiu M 12.09.2019

  i znów cytujesz cudzy tekst
  a gdzie cudzysłów ?

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania